درود بر دوستان جان
این مطلبو در کنار ادامه مطلب فرزانه خانوم گذاشتم که بی ربط با همون موضوع نیست.
شاید کمی به فکر فرهنگ کشور خودمون و آموزش اون به فرزندانمون بیوفتیم.
در ضمن از فاطمه خانوم هم تشکر می کنم که این مطلبو واسمون mail کردن.
این مطلب کاملا واقعی بوده و حتی در سفر حدادعادل و باهنر برای بررسی آموزش و پرورش ژاپن در سال 59 نیز به آن اشاره شده است.
درخصوص فرهنگ کار تیمی- بازی بهترین آموزشه
در مهد کودکهای ایران 9 صندلی میذارن و به 10 بچه میگن هر کی نتونه سریع برای خودش یه جا بگیره گرگه و .... ادامه بازی. بچه ها هم همدیگر رو هل میدن تا خودشون بتونن روی صندلی بشینن.
با این بازی ما از بچگی به کودکان خود آموزش میدیم که هرکی باید به فکر خودش باشه.
در مهد کودکهای ژاپن 9 صندلی میذارن و به 10 بچه میگن اگه یکی روی صندلی جا نشه همه باختین. لذا بچه ها نهایت سعی خودشونو میکنن و همدیگر رو طوری بغل میکنن که کل تیم 10 نفره روی 9 تا صندلی جا بشن و کسی بی صندلی نمونه. بعد 10 نفر روی 8 صندلی، بعد 10 نفر روی 7 صندلی و همینطور تا آخر.
با این بازی اونا به بچه هاشون فرهنگ همدلی و کمک به همدیگر رو یاد میدن.
برای مبارزه با تاریکی شمشیر نمیکشم؛ آتش می افروزم
کورش بزرگ
خیلی جالب بود و کاملا صحیح.
tnx...
حالا که زحمت کشیدینو گذاشتین توی وب امیدورام به دردتون بخوره...
شاد باشید...
جالب بود.
آموزنده بود البته اگه کسی توجه کنه.
واقعاجای تقدیروتشکرداره امیدوارم بقیه حتی خودم ساختن پایه ی فرهنگ ویادبگیریم
مطلب خیلی خوبی بود اما مشکل اصلی اینکه در ایران خیلی از فرهنگ های فدیمی مشکل دارن اما ما حاضر به تغییر اونا نیستیم ما از بچگی یاد گرفتیم که از روی سر مشق هایی که دیگران به ما می دهند بنویسیم شاید یکی از علت های جهان سومی بودن ما هم همین باشه.